му (зам.) - побегне (гл.)

Кога Едо од тоа се довџаши, девојката не очекувано и неразбирливо се исплаши и му побегна.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Со еден не мал изнуден напор од тајната фаќајќи го светот за двата краја: за коренот и врвот едновремено тапо во стапица од сите страни да не му побегне: оти главна одлика на светот е да се движи! и кобењето ич не е лесно и некој не може да му повлијае!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Обновуваа спомени од младоста на Сула па и тој кога сакаше да ја задржи Вила Делинова на кулата, ама таа му побегна машки.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се подигна грчевито држејќи се за наслонот, како да ќе му побегне столот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Кога дојде на третиот ден изгледаше малку поприбрано, но мене, на мојот пријателски поглед не можеше да му побегне од очите вистината дека сѐ уште не преболела.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Ги пристенчи тие усните негови на тие образите ќумур црни и небричени, ги стегна и забите и така на инатено кога ни викна да мава по тил, по глава, сѐ додека не му побегнавме...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Кучке! - ѝ свика тој и се обиде да ја удри. Но таа му побегна.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Исусе Христос помагај! успеа да му побегне, силната Христијанка храбрата Св.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)