му (зам.) - пријде (гл.)

Одзади му приоѓа Бети и со дланка го удира по грб.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Обидот на Аристотел поинаку да му пријде на односот меѓу душата и телото и да го надмине остриот дуализам на Платон, со појавата на христијанството паѓа во заборав.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Од неговата полна уста излетуваат ситни парчиња месо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ќе се кладам во милион дека ќе биде поголем бест-селер од Џеки Колинс! (Кон Кени) Кени, Тики сигурно некаде има вазелин!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тој е сè уште малечок за да сфати дека неговата најдобра другарка е вештерка!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Човечката душа, Аристотел ја разбира како супстанцијална форма на човечката индивидуа која се состои од материја и форма, како што е тоа случај со секоја супстанција на земјата, нагласувајќи при тоа дека човекот, како индивидуа, е тој што делува, а не само душата, како што е водата таа што мрзне, а не природата на водата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Краста (Станува и му приоѓа): Стој, Тики, не мрдај!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се исеков!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Старицата му приоѓа на детето и му удира шлаканица.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кени: Грета, сто пати ти кажувам, правите професионалци секогаш си носат со себе! (Го вади кутивчето од џебот и му приоѓа на Тики) Ајде, маче, соблечи се!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Еден друг стана од својот стол, му пријде на овега што си ја амка ногата и се спушти на колено пред него.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Керадер тоа го зборува како вистина по ѓаволите сакам да речам тој ја уважува таа свиња - дури беше еден од главните педери заборавив како ги викаат таму преку со оние Италијаните после големата војна замисли ги само тие дибеци кога го здогледале како го мота тоа црево долго пет стапки еден ден - само сакал да го извади проклетиот боздоган вели Керадер - па тие помислиле мора да е педерски бог-на-боговите или такво нешто и сакаа да го вработат или како тоа се вика добога е па Морт сфатил дека тоа не е толку бедна работа знаеш подобро отколку со него да вадиш нафта по Арабија или да затнуваш дупки по холандските насипи како што досега правеше таа свиња останува таму некое време и тие момичиња таму во тоа италијанско место го мачкаат со ежова маст и маслиново масло и сите заедно работат како весталки девици го соблекуваат таму на полињата и ги прскаат нивите и го истакнуваат Морт вели дека тој вели тогаш најмногу се приближил до онаа вистинската работа жими сѐ! да умреш од смеење! и тие му носат сѐ некакви остарени тетки и пензионери тој ги распорува како со некаква зачудувачка еутаназија за стари госпоѓи и ги благословува сите нивни ебани раѓања гмечејќи го својот член дури по малку и копајќи од страна на бунарот но ќе се распичка со римокатолиците затоа што не е обрежан па тие сакаат да го млатат но Морт вели не и тие не можат да му пријдат кога го има тој огромен овен па со него изведуваат чудо и му го збрчкуваат стариот стојко со света водичка и му го загреваат семето па тоа ги спржува полињата а еден ден дури запалува некој проклет вулкан и тој мој боже! не губи време стварта да ја префрли преку рамо и оттаму фаќа магла жими сѐ! но сега ко што велам таа ситна лирика е покојна и отпеала и тој се вози горе-долу со лифтот како и сите ние еве сега влегува во тој проклет кафез покрај нас куп гадови што се заебаваме со онаа малечката што управува со тој смртно опасен лифт некако чешајќи го својот набрекнат задник кобојаги случајно и мил боже како само се унервозува и пренемага белки пола од нас се брани пола привлекува играјќи се со тоа зуење на рачкат и летејќи угоре низ тоа зградиште и баш тогаш стариот Керадер жими сѐ тој понекогаш стварно изненадува таа шизната свиња ја мерка нејзината пурпурна сукњичка и што велиш! малечката воопшто не носи гаќички! нешто преубаво батка сакам да кажам слатка праска распукана пред туѓ овоштарник и кутриот стар Морт тој кобојаги малку се клешти малку навредува и за момент ние другите не гледаме во што е работата околу што целата узбуна меѓутоа тогаш таа неверојатна работа одеднаш испаѓа и се ниша токму под неговата брада како ебено божјо око жими мајка а тогаш ете тој голем откачен боздоган и мој батка се грчи тој и кине како проклетата секвоја кога паѓа богаму и го погодува стариот Керадер трас! и тој паѓа право на подот! неговиот најдобар пријател и таа мала бедна момичка таа фрла поглед кон тој невозможен член што кружи наоколу и удира по ѕидовите па таа сосема паѓа во несвест и жими мајка се струполува право врз онаа рачка на лифтот и за секунда батка помислив сите отидовме по ѓаволите 15
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Таа не чека, му приоѓа и му ја зема раката.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Камерата со возење му приоѓа на еден цвет, а во позадината се слушаат шумовите од борбата.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Никој не можеше да му пријде и да го вознемири.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Но, дали ви се допаѓаше сцената со чашата млеко? Во чашата имаше ставено светилка.” 140 Margina #22 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сомнеж (Suspicion), 1941г. •Хичкок: „Сигурно сте забележале дека Сомнеж е мојот втор англиски филм снимен во Холивуд: англиски актери, англиски амбиент, англиски роман.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Светло за краткиот кадар: Кери Грант свиркајќи му приоѓа на поштенското сандаче и го уфрлува писмото.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Се разврте кметот околу прозорецот, запуфка со лулето шумно и неспокојно, а потоа пак му пријде: - Добро, да речеме дека за тоа не знаеш ништо.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
И нека е проколнат и за навек омрзнат и казнет оној што се одродил од народот, секој подлец што предавнички му пришол и му служел на непријателот и го оцрнил името на борбата и слободата што еден ден ќе грејне над целата наша земја ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Коле му приоѓа на Буза, а овој полека и назачки се повлекува.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Со молчење го напуштивме авионот, кој пред нашите очи се измени и стана поинаков: куп црно распарчено железо, како скапан скелет на непогребен мртовец. IX На Бузо веќе никој не му пријдува.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
А потоа му пријде поблиску на Буза: - Можеш ли ти тоа со нешто да го докажеш?
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Славко: Потивко, потивко, не заборавај дека и антените имаат уши. Мирко му пријде на Славко и му прошепоте нешто.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Кога ќе му пријдете, овие купчиња стануваат јасно издвоени објекти чија форма во општи црти одговара на претходно испитаната целина.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Иако во триста лакти платно завиен А Црна Арапина веќе му приоѓа!
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Го очекува со конвулзии што резултираат од нетрпеливост тој да му пријде.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Одеднаш застана и по некој миг се сврти и со рака ни даде знак да му пријдеме.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Кога сосема се откажав и тргнав кон масите, наредени пред влезот во зградата од болницата, крај кои неколку болничарки продаваа пијалоци и храна, го видов Зигмунд таму, како остава една испразнета чаша, подава пари, и зема полна чаша. Му пријдов.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Гледам, забавно ти е,“ му реков. Тој се насмевна.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ливајн му пријде.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Твинклтус Дјуган, дежурниот портир на касарната, влезе и му пријде на Ливајн со злобно напрчени усни.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Онисифор Проказник му пришол полека на другиот Онисифор.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Двајца, беличот Блаже Задгорец и Богдан Преслапец, му пришле, другите чекале. Триесет и шесте запреги зад скршената кола биле беспомошни.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Барал да го послушаат, да не патуваат ноќе и со надеж претпоставувал дека диносаурскиот гуштер го надраснува нивниот господ како што нивното мрморење било надраснувано од покорност.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го спуштил стеблото крај легнатото тркало на двоколката, прашал кој ќе му помогне.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Стариците ги пратија на миење подови.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Инспекторот на противпожарната заштита ја наведна главата и лесно нишајќи ги бедрата, му пријде на Паша Емиљевич.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
А утредента... Викаше на цел глас, потпрен на ѕидот, бранејќи се од некој замислен напаѓач, а сите се обидуваа да му пријдат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Стоеше како кога влезе малку нерешително, потоа му пријде а тој што нарача.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Расплаканата Александра му пријде, го прегрна и го бакна.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Му пријдов толку близу за да ме осети. Рече: Дали - Јас реков: Дојди, мали.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Рене му пријде на еден таков, го погледна: вештачки отвор однапред, грб уморен од лежење, помеѓу тоа малку изгниено месо; му честиташе на успешното лекување и го гледаше како заминува клацкајќи се.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
По предавањето му пријдов да го поздравам.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој ѝ раскажа за необичната блискост што постоеше, или изгледаше дека постои, меѓу него и О'Брајан и за поривот што му се јавуваше понекогаш едноставно да му пријде на О'Брајан, да му соопшти дека тој е непријател на Партијата и да побара помош од него.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Цела недела помина откако таа му пријде.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
За одредени болни, или грешници што ги лечеше, уште во почетокот им приоѓаше со силен уплав, со шок: ги затвораше во студената ќелија без леб и вода, му ги ставаше нозете во дрвениот штекел да не може да мрда, и по некој ден ќе му пријдеше сосем поинаку: со нежност, со убаво, со благи зборови за да му го смекне срцето, да му го отвори, и на тој начин полесно да му влезе во душата, полесно да го лечи.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
За да му пријдеме на вирот на спокојството па дури и да се почувствуваме насрчени зарем не е доволна и самата помисла дека располагаме со природата на творештвото; и дека се наши чудесните мигови што ни ги нуди и овозможува создавањето.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Повисокиот му пријде.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Рано изутрината, првиот ден од првата седмица на вториот месец од новата година, царот Јуан си потпивнуваше чај, ладејќи се со лепеза заради топлото ветре, кога трчајќи по виолетово-сината покриена градина му пријде слугата и возбудено извика: „Ох, царе, царе, чудо невидено!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ѓупци да си ги бришат носовите од раката моја!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
КОЛЕ: (Му приоѓа и му целива рака.) Да си ни жив куме!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Сликарот се издвои од луѓето и му пријде. „Што си ти?“ „Сликар“.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Додека синот чита стрип на тревата, му приоѓа татко му и вели: „Синко, еве ти дваес долари; сакам да најдеш некоја добра курва и да ја цепнеш”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
„Аха, да. Рибата ми ја отвори вратата, јас ѝ кажав дека ми треба дел од нејзиниот задник и ѝ ги треснувам оние дваесет зелени.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
И на сонцето ќе му пријде без страв зашто син негов тој ќе биде!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
А јас му пријдов на неговиот аѓутант кој ми рече: ас ти завиждувам што можиш мене да ме разоружаш, а потоа се самоуби.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Коњот го бакна и ни кажа дека се вика Вардар.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Командантот на нашата бригада го разоружа командантот на бугарскиот полк во мое присуство, му пријде малку поостро и бугарскиот командант му се сврте со овие зборови: Ас сичко ше ти дадам, и коњот и сѐ што има на него.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
КОЊОТ ВАРДАР Тоа беше во септември месец, заробивме еден бугарски полк меѓу селата Борово и Крњево, Кавадаречко.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Децата на светот Косоокиот Чук Нам, рибар од секната река, на сонце во Виетнам болувал и ни болничар ни лекар да му пријде не позволувал.
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
Стариот поп Васил, му пријде со растреперен чекор, со коскените раце го фати за рамо и со скршен глас му рече: - Држи се брате и синко Ѓорѓи... - попот не се доискажа.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Иследникот стана, му пријде одзади, го фати за глава и со сета сила почна да му го удира лицето од масата.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Беличот му пријде потсмешливо и бргу, ни окото да не му трепне, ја откорна пијавицата од ногата на другарот и ја зафрли далеку.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Му рече Марин Крусиќ, кога момчакот на враќање ги растовари рибите, излезе од чунот, и кога сфати дека го чекал, му пријде, како на нешто неминовно, како на судбина: „Ти Влав ли си?“ го праша овој.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Како да му пријде, како ќе успее да го прикаже?
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Ене го“, рече Марко. Му пријдоа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)