9.2 Ја отворам Книгата моја Само моја Оти пред неа Сум сам.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Можеби за неа сум само тоа машко топло тело во кое се впива и од кое бега?
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Куќата сега ми е само од хоризонтали така што јас во неа сум како парче месо што секој час може да се најде потиснато во сендвич.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Досега со неа сум поминал околу 600 километри, и сум немал никакви трошоци за одржување.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Со неа сум поминал 150 000 километри и не сум имал никакви проблеми по патиштата.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Ме праша дали со неа сум имал некакви поблиски контакти од вообичаените. Му реков дека сум немал.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Нели се вели дека не постојат тајни меѓу најверните другари и дека со нив се дели и добро и зло?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Си префрлав себеси: каква најдобра другарка сум ѝ јас на Ивана кога од неа сум ја скрила мојата најважна тајна?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Тоа ме погледна прашално и изненадено, па „запеа“: - Кој си ти, досега никогаш не сум те забележал?
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)