Најголем удар доби Византија од Бугарите, коишто зазедоа од неа голем дел нејзини земји населени со Словени и од нив образуваа една голема и силна држава, која од VIII век до идењето на Турците на Балканскиот Полуостров скоро постојано ѝ нанесуваше еден удар врз друг.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Варна никогаш не може да се замисли ако се оддели од своите големи туристички комплески - „Златните песоци“ кои се, речиси, нејзин составен дел и по чија должина на дваесетина километрисе шири една песоча плажа и над неа голем зелен појас од разновидни дрвја и цветни алеи.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во неа голема улога игра спиралата (Вињолините скали).
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
7. Минувајќи еднаш (којзнае зошто, веројатно за ништо) по старите улички, Грдан се сети како чекорот му подзапира крај една ограда што му се стори позната: висока телена мрежа, уште повисока жива ограда, наместа не само оштрбена туку и поткопана, како под неа да се провирале зајаци, зад неа голем двор, изгазен и гол, со ретки стари дрвја и сосема во дното долго трошно здание, со препознатливата нечисто жолта фасада на државна установа.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Не ги мачка работите, не расфрлува мастило наоколу.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Со неа голем број зборови можат да се стават само на една страница.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Лево широка железна врата, зад неа голем двор поделен со ограда зад која мукаат телиња.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Човекот ја однесе чизмата во фабриката на крај град, а таму чизмата ја стопија и направија од неа голема и црвена топка.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Тука се наоѓало селото Горно Водно, точно тука било сретсело со чешма со шест шопури, а над неа голем чинар... селото го нема, чинарот го нема, од шесте шопури не тече вода, ама останало местото да се вика - Шесте чешми.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)