Ситната и топла песок што го прима неговото големо тело дозволува со саати да лежи врз неа додека од другата страна на реката сонцето полека се искачува по белото небо.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Скокаше врз неа додека не ги искрши на најситни парчиња.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Што ќе остане од неа додека ме втаса?
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)