него (зам.) - стане (гл.)

Се сврте во еден замав, заедно со својата насочена пушка, а во снегот пред него стана едно толку смешно испрепелкување, така што тој уште веднаш врескаше со онаа своја нездржана лудечка смеа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Животот е мачен додека умреш, рече Дуко Вендија и стана да си оди. По него стана и Роден Мегленоски.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И сите села и планини тој ден и деновите по него станаа ѕидови на плач...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
По него стана и Куле, но додека тие се фатија за рачиците, Адем се створи пред воловите и почна да се дере: — Што лежите, бре магариња стари, што сте остајле волојте сред угар, а вие лежите на тревата, а?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)