За ликот на Таткото, нараторот вели: За него всушност балканизацијата беше облик на јаничарство.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Талкајќи по причините за ваквото однесување на постариот брат речиси без некои надворешни нашепнувања дојдов до заклучок дека него всушност го покренува, но и поткрепува, големата концентрација на неодмерена самодоверба.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тој трагаше по филозофијата на падот на империите, како состојба на дејаничаризација, на јаничизираните простори.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Дури тогаш ја подигна главата и можеше да види дека зад него всушност ниеднаш и немало никаква мечка дека насекаде зад него стојат само огромните буки, израснати во снегот и високи, наведнати под окитот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)