Мислител кој нема разбирање за баналниот антагонизам меѓу “лудиот” и “разумниот” (Крлежа), бидејќи за него токму разумот е оној којшто е доволно луд расцепот да го држи отворен, “да гледа во лицето на негативното и останува на него”, и бидејќи за Хегел вистинскиот живот на духот е можен само во една “апсолутна расцепеност” (Zerrissenheit).
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Го фрли ќесето и Данабаш и рече дека носи само осумнаесет лири, го фрли Тоше ќемерот и рече дека има во него токму сто; го фрли мудурот и рече дека има шеесет и пет.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И Трајко ги прибра ќемерите и ќесињата, а Толе рече: — Чорбаџи Јоване, седумнаесет лири ќе ми и борчиш.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Бидејќи најнеприродната положба, во која што можела еднаш да се најде таа мајсторски направена пила, беше оваа, во која таа стоеше пред него токму сега.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)