Заедно со некакво бледило, што го чувствуваше просто како му лази по лицето, можеше да мисли само: Ќе ги здробам, сите овие трупци до последниот, ми требаат само неколку дена добра вода за да не оставам ни еден од нив.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)