Се пие шампањ и се дува тревка. Звучниците трештат.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
На импровизираната бина, каде што е ди-џејот, се искачува еден постар човек и со раката му дава некаков знак.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Не чувстувам никаков живот во нив, немам никаква желба да ги разбудам а сепак ги држам и ги префаќам како да чекам да покажат некаков знак на живот.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
И во сликите од ритуално миење на нозе и крштевање кои беа дел од перформансот во Базел и Дизелдорф во 1971, се открива Бојсовиот месијански карактер.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Додека зборуваме, Lazer непрекинато го зграпчува спрејот со боја и црта некаков знак на ѕидот, плочникот, тротоарот, или врз некое поштенско сандаче или врз стаклото на некој излог. Било каде.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Ако се чита меѓу редови, Арена сугерира каде би требало да го бараме она што Бојс го разликува од неговите колеги уметници од 60-тите; тоа е комплементарноста на неговите дела со темите на поствоениот христијански егзистенцијализам; Бојс непрекинато трагаше по некакви знаци на трансенденција среде таа негова необична опседнатост со смртта, и среде една несигурна ера.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Не мислев да соопштам дека големите автори, големите уметници се болни, макар и возвишени, ниту се трудев во нив да пронаоѓам некакви знаци на неуроза или психоза кои ќе ги „разоткријат” тајните на нивните дела, нивните „шифри”.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Тие занишаа со главите намуртено и погледнаа кон оној што на раката и рамењата носеше некакви знаци.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Тоа, за Татко, и покрај сите сомнежи, беше некаков знак дека ќе биде примен во Судот.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Можевме барем нешто да спасиме ако ги покриевме бавчите, да имаше барем некаков знак.“
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
" Тој еднаш, при едно вакво раскажување на таа иста случка, не се воздржа и рече: "Тоа мора да ти е некаков знак", рече, уфрлувајќи се во нејзиниот разговор со пријателката со којашто таа последно време многу се дружеше.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Настана тишина страшна и сите знаевме дека тоа е некаков знак што Господ го праќа до нас, а во врска со смртта на царевата ќерка. Но никој ништо не прослови.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Паметам само дека помислив оти тоа тресење на прстите може да биде обид да се омеѓи просторот на сигурноста во моментите кога загрозувањето на таа сигурност станува очигледно.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
За мене, мал, неук и неупатен сепак тој гест уште тогаш претставуваше некаков знак; дури и ритуал во чие што значење и не мора да сум упатен.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Како да очекувал некаков знак.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Возот татни низ некаква клисура, од време на време низ високите стебла како да сјае некоја вода – езеро, или можеби река – но полека се стемнува, и низ валканите окна не можам да забележам ниту човек, ниту некаков знак.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Ова мора да беше некаков знак од Бога.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Беа тоа едни сосема бели дрвја, имаа вклапнати ветки под тежината на перниците окит; мируваа невистинити дополу скриени во овнешкото руно на небото и само понекогаш, многу ретко, тие знаеја да дадат некаков знак на живот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Јаренцето можеби мислеше дека тоа зависи од него, и затоа, додека ја играа својата игра, тоа постојано гледаше кон него, но тој за сето време се обѕрнуваше околу себе, дали однекаде не се подал некаков знак, по кој ќе може да се познае дека можат да го прекинат тоа свое самозалажување. Сонуваа за тоа. ...
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тоа било сѐ што давало некаков знак на живот и во целата таа шума, а тоа сега го опфаќало сѐ повеќе и оној човек, со едната покуса нога, на дваесетина чекори од стапицата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сепак е некаков знак. Тој ни праќа порака, не предупредува.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Таа е таму, веќе шумоли; ми праќа некакви знаци што не можам да ги одгатнам.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Можеби и лично ја посоветувал да се послужи со помошта на некој друг.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Но, бидејќи изгубил надеж дека со личен труд ќе се здобие со наследник, можеби ѝ дал некаков знак на жена си да се потруди да му помогне.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Татко ми ѝ направи некаков знак со веѓите и очите и ѝ објасни: - Јас ќе одам да го оправдам кај наставничката.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Меѓувреме му се случуваа необјасниви работи. Чиниш провидението му даваше некакви знаци што тој не ги разбираше.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)