„Сочинението говори за тоа колку течност може да се собере во некаков сад.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Повремено наоѓаа парчиња од грнци, тули, најдоа некаков сад, мал, сличен на кандилце, откопаа неколку коски, а археолозите сето тоа го редеа настрана, составувајќи одделни делови, грижливо бришејќи ги од земјата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Тој веднаш сфати дека станува збор за некаква пресметка за содржината на некаков сад.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Шпанците ги нарекуваат conceptos, Англичаните conceits, Германците фигури на смисла, Sinnfiguren, а Французите (на 17-иот век) и Италијаните concetti. (Поентата е “шилецот” на кончетата.) Кончетите се, или би требало тоа да бидат, магични формули за убавина, коишто се “прават” со помош на ирационални погрешни *Concetto (од латинското concipere) го опфаќа колку подрачјето на интелектот (“поимање”), толку и на фантазијата (склоп помеѓу “набљудува” и “сонува”) Поседува активно зафаќачка и пасивно чувствителна смисла, па дури и во материјалното и физиолошко подрачје: како капацитет на Wenzel Jamnitzer некаков сад или како примање во сексуалниот чин. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 234 заклучоци и со примена на ирегуларни реторички фигури.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)