Таа вади од чантата шише со некаква течност и му вели: „Напи се... Ова е нектар...“
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Таа механички наполни две чаши со некаква течност погуста и од зејтин и ни ги принесе.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Ми дадоа некаква течност и заспав.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)