Но, од друга страна, кај Гринавеј дури ни најморбидните нешта (на пример, она ужасно врискање на силуваната девојка, кое некои критичари го гледаат како алузија на силуваните жени од Босна) не се голо транспарентни, туку секогаш се контаминирани со некаква илузионистичка игра, некаков артифициелен вел.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)