Кога ме разбуди некакво страшно тропотење, ги отворив очите и прво што видов беа парчиња малтер што паѓаа од таванот и ѕидовите и почувствував дека нешто ме гуши.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
А што ако имам некаква страшна болест и умрам од што не се грижи за мене, а на своите пациенти дење-ноќе им посветува внимание?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Зар ќе нема грижа на совеста ако такво нешто се случи?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Иако веќе лежеше на плеќи, имаше необично чувство како да е соборен во таа позиција од некаков страшен, безболен удар.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Беше темна ноќ околу нас, на небото имаше сосема млада месечина, тенка како срп, што не може ништо да осветли, бевме сами во таа ноќ и среде тој страв што мене ми изгледаше голем и црн како некакво страшно и опасно, непознато диво животно од приказните.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Од оние на кои не им го знаеш името, ама знаеш дека, ако ја отворат устата, можат веднаш да те проголтаат.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Таа се прикрадува со некаква страшна вест.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Воздивна. Од очајното движење на раката, Циљка свати дека некаква страшна бура завеа и со себе се понесе.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)