Што ја карактеризира постмодерната форма на заедница?
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Но секој обид општеството да се предочи како конзистентен модел нужно е обид кој, за да биде селективен, арбитрарно одредени начини на општествен живот ги прогласува за норма и, според истата логика, сите други феномени ги класификува како ненормални: или како резидуум на минатото кој евентуално ќе ја изживее својата цел и ќе исчезне, или како некакви туѓи елементи кои што мораат да бидат искоренети или маргинализирани.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Но време ли е сега, во овие критични за нас времиња, да водиме празни препирки и да се караме за магарешката сенка... кога Македонија е полна со некакви туѓи ѕверови кои го раскинуваат славјанското тело? ...
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Змејко речиси можеше и да го чуе како диши од другата страна на вратата. Беше дури и некакво туѓо гласче.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)