Мислиш некоја бура, некоја црна виулица се собира да се крене кон небото.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Па сепак, раздвиженоста кај влезот а потоа и по ходниците, расфрланите хартии по скалите, растрчаноста на службениците, операцијата на расчистување што беше повеќе од очигледна, укажуваа дека некоја бура од цимолења и плач поминала помеѓу ѕидиштата и на ова здание и дека тоа се случило токму пред моето пристигање.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)