И мислев, или навистина слушав бувтеж на камен во вода, и некоја врева која се зголемуваше и папсуваше.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ми иде некоја врева и, тогаш, како јас да сум се нашла надвор, а телото ми останало в ќелија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се создаде некоја врева, зачкрипеа кочници, а кога се подисправив и ја свртев главата - занемев од ужас!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Се исплашија кога начуја дека по скалите некој се качува. Се чу некоја врева.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)