некој (зам.) - работа (имн.)

Татко ми, впрочем како придојденик во градот, без рода и блиски, ако се исклучат козите, тие туѓи организми во семејството кои со времето толку соживејаа и станаа дел од него имајќи го на ум брат ми партиец, сметаше дека не е толку мудро да се мешаме во политиката на домородците, зашто и кога ќе имаме право за некоја работа, тешко сите да ни поверуваат.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
„Ако имаш некоја работа да ти се заврши некогаш, да се копа или да се сече, кажи ми“, ми довикна пред сосема да замине.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Знаеше! Знаеше дека по сите марфиеви закони, по сите закони на силата на иронијата, кога ќе реши да фати некоја работа, шефот токму во тој миг ќе ги побара неговото мислење и помош.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Секогаш кога ја гледав како е внесена во некоја работа се прашував што ли ѝ поминува низ главата.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
-Војни беа тогаш, велеше Софија во Скопје.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Но, има некои работи што се типични за Софија и на кои овдешните луѓе се жалат...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Плевната од својата источна страна имаше просторен трем, со стреа, каде што понекогаш, кога врнеше, се прибираше добитокот, каде што понекогаш во врнежливите денови се вршеа некои работи: се прибираше компирот, се сечеа дрва, се сушеше навлажнето сено, се приготвуваше зимница, која потоа во поголем дел се пренесуваше в село.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Знаеш, одблизу согледуваш некои работи што не сакаш да ги видиш.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Со научни прашања не сакаат да се занимаваат, но затоа се убави организатори: можат да организираат лотарии, да пропагандираат некоја работа, да организираат некоја вечеринка со добротворна цел, без да му гледаат многу многу оти со неа ќе се оскандалат и себеси и идното поколение од бугарски студенти во Петроград.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сега е жетва и ќе морам да завршам некои работи околу откупот на житото, - се сети Јана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Три дни и три ноќи што се биле и се тепале, крв до колена беше напрајле.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
На кавгата згора се примешаа големците, ѓоа да смираат некоја работа, да поеќе ја запалија работата (што велат: Ѓаолот ни орат ни копат, само луѓе скаруат) и туку беше се поткачиле сите да се бијат, и да се тераат по таја пуста планина.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тој влегол, седнал и фатил да се разгоорвит со неа: - Имаш татко? - ја опитал старецот девојката.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Имам - одговорила девојката.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Таја имала татко, мајка, дедо и баба, ама тогај никој од ними не бил дома, свекој бил на некоја работа, а само мајка је била тука, згнетена во некое ќошенце, си работела нешчо - крпела кошули.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Зашто некои работи остануваат запаметени и за по смртта, рече Дуко Вендија, и зашто староста го расчинува човекот и затоа никој не ја сака, рече и зеде варена пченица од жените коишто раздаваа за душа. За испустената душа од Велика Мегленоска.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Насетував дека правам некоја работа без смисла и цел, и дека, впрочем, нема ни да ја довршам, ќе ја оставам заради некој нов - речник...
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Некои работи се дадени од Господ. Тие се дар на кој не треба да му се противречи.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Плус, пред некое време се откри дека правела некои работи во тајност, позади грб на целата фамилија.“ и повторно го погледна значајно Петар.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Еј, здраво Костадине, шо прајш? Јас на кратко поминав едно кафе на брзина да сркнам, бегам за Лерин, во дуќано на татко ни, треба да завршам некои работи...мило ми е, Тодор, Тодор Јовановиќ, а вие сте Петар, синот на Гули чевларот!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Некои работи се случиле, други не се случиле.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Некои работи и усно му ги објасни.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Во нејзината мисла веќе ѝ се виде Неда како стои в црква на певницата и псала пее поарно од Куша,како им пишува писма на сите жени што имаат на гурбет мажи или синови, па си ја замисли во поповски одежди како служи литургија, но се сети оти жена не може поп да биде, и се запре на мислата барем попадија да стане и да му помага на попот во некои работи. ***
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Доста се понамршти малку, ѝ беше незгодно да рече „не знам"; да рече „знам“, — дали ќе ја услагоди некоја работа ако ѝ даде Митра, та почна да ги собира рамената.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Се ќе станеш кога ќе ти доверат некоја работа да свршиш - одговори Трајче.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Се сети зошто Горјан и Огнен го праќаа в село и остануваа сами со коњчето и зошто Тале сè ќе најдеше некоја работа само и само да го оттргне од коњчето.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
На кавгата згора се примешаа големците, ѓоа да смират некоја работа, да повеќе ја запалија работата (што ти велаат: „ѓаволот ни ора ни копа, само луѓе скарува“) и туку беше се поткачиле сите да се бијат и да се тераат по таа пуста планина.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Јас дури заборавив дека домашните ми рекоа веднаш штом ќе нѐ пушти учителот да си одам право дома, зашто имавме некоја работа.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Земи фати некоја работа, лошо не те фатило да не те фати!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Дедо Геро, кога ќе немаше некоја работа, заедно со Јонета и со Гелета, ќе се искачеше на ледината над Петров Камен од каде што се гледаше далеку, далеку наоколу и ќе уживаа во убавините на Преспа.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Мери некои летвички, со вистинско метро ги мери; мазни некои штички со мало ноже; се внел човекот во некоја работа која и најумниот не може да ја разбере.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Па повеќе од три часа бев на еден собир на кој стручњаците се трудеа да ни објаснат некои работи. Беше многу интересно.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
БОРИС: Некои работи не ги разбираш, а не смеам да чекам полека да ти се разјаснуваат. Ќе се упропастиш. Немам време да чекам да пораснеш.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
СТЕВО: Види мамо, тебе и онака не знам како да ти објаснам некои работи.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ние, добри мои читатели, честопати потценуваме некои работи, ни се чини дека не ни се исплати да ги работиме. Дали е така?
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Ајде секој нека се присети колкупати одложил некоја работа, колкупати задоцнил некаде, колкупати завлечкал нешто и колкупати задачите му останале несвршени.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Тие на враќање беа распрскани низ нивјето под манастирот зашто сакаа на враќање да навратат по зимниците кој да остане да ги чека овците, а кој да си види некоја работа.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Спијте колку што душа ви сака, ама кога ќе се разбудите фаќајте се за некоја работа.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Некои работи останаа некажани, секој нека суди по свое. Романот го посветувам на сите што научиле како се сака....!
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Тие, како што видовме, биле големи конспиратори, меѓутоа, имало некои работи што ги правеле кои не можеле да се скријат.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
За некои работи дури и мачно ни е.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)