Потоа, веројатно допирајќи до тврдото срце на некој јазол, запна и ни да мрдне понатаму.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
По некој јазол од цврсто испреплетените јажиња, меѓу јаремот и цврсто стиснатите раце на Петар.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Сркам, а оздола почнува да ми се бурбати, некој јазол да ми се заврзува, да ми се накрева.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)