некој (зам.) - густ (прид.)

На многу места по снегот веќе немаше ни капка крв, но затоа пак неколку десетини чекори потаму тој беше целиот натопен од некое густо крваво избликување, и Змејко знаеше дека неговиот пријател напред застанал тука во својата разоденост да си ја излади раната и да здивне.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тонеше... како во некоја густа непроѕирна вода... ...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Минувала низ некоја густа шума, имало само едно патче расчистено по кое се движела и слушнала како во близина нешто рика.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)