Тоа што се случува кога ќе престанеш да си ѕиркаш преку рамото.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Претставуваше крај на неспокојството.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Некако нестабилен, како да израснал од јадрото на некое неизмерно, изјаловено предупредување.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)