Ама, кога не му се спие нему и болките не тивнуваат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Јас го бранам мажот ми, велам, јас нему и пред бога сум му дала збор дека ќе го бранам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Му иде и тој да се насмее, но нему и насмевката не му е искрена.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Ууу, камен ти под јазик, Уљо, велам јас, ти поткасај си го јазикот, а нему и другата нога нека му се исуши!
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Друг да ги изговореше, или да му се спротивставеше со поблаги зборови, сигурно ќе беше земен на одговорност, ќе му се покажеше каде му е местото, и нему и на другите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Така нему и не му остана ништо друго освен да му биде само верен слуга на арамијата.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Па, нему и крвта со човечки глас му плачеше.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)