Да се допушти дека нечие гледиште е нонсенс е најпроклето самообвинување - особено кога е јасно дека гледиштата, колку погрешни И да можат да бидат, се разумни И отттаму не се нонсенс.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Јас не можам да се согласам со оваа линија на мислење.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
На пример, во Бериевиот парадокс извесен број се покажува И како дефинирлив И како недефинирлив, а слично е И со останатите парадокси на дефинирливоста.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)