Уште кога беа спомнати раните плодови, мислам дека Самоников ја сфати пораката, или ако сакате метафората за брањето, што симболизираше нечии судбини гравирани со знакот на минливоста.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Некој рече дека се откина нечија среќа, нечија судбина... Нашата ли е?...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Новоста што таа вечер изгледа го изненади беше јасноста на пораките.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)