„Феминизам“ го нарекувам движењето кое се бори да ги измени вредностите припишани на, и претставите направени од “жена” во подолгиот историски период на патријархална историја, исто како и во подлабокото време од нечиј сопствен идентитет.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Операциите на кои алудирав се однесуваат на нечие сопствено искуство.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Оваа временска единица е лична мерка која проистекува нечиј сопствен телесен ритам: работата на срцето, дишењето, или други физиолошки феномени.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Вака се отвора стремежот и кон еден нов „реализам“, односно кон приближување спрема Реалното, но овојпат кон она лакановско Реално, со коешто се сретнуваме како со „решително порекнуван факт на нечија сопствена смртност“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Таа е дискурзивна формација во која се проектираат оние помалку цензурирани психички процеси.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)