И тогаш нешто чув, ми проговори.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А кај вас, има ли некого кај вас, пријатели?“ „Но ние нешто чувме“ , се заплеткаа недораснати да му бидат рамни. „Мислевме - не ви е арно.“ „Не ми е арно“ , им рече. „Мизерна ноќна осаменост и ситна болничка надокнада во превивка и јод.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)