ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Подоцна, кога во трендовските списанија како и што се Arts, Art Forum, Art in America, Kunstforum и други почнаа да се појавуваат делата на Анахронистите - Клаудио Браво, Бартолини, Мариани, Лисјен Фројд и др. - како претставници на еден псевдодекадентен модалитет на постмодернизмот, нештата во однос на моите дела благо се променија.

Сигурно се запалило нешто во станот на соседите?

Како да пребарува нешто во темнината. Којзнае кое доба е?

Навистина сакам да знам што прави.

Нешто како оние мои оне тонеча во потокот.

Бегајќи од шумот на твоите врсници, често нешто во мисли те влече: во сонот ги гледаше битките, а најаве место играчки — имаше мечој.

Тоа е тоа што на крајот го открил Пруст и тоа е тоа што стана поаѓалиште на неговиот велик книжевен експеримент, Во потрага по загубеното време: за да ги досегнете нештата во нивната суштина, мора да ги досегнете во нивното општествено битие.

Верувам дека нештата во она што се нарекува смрт се многу поживи отколку што ми се мене сега, зашто кога ќе умрам во духот ќе бидам многу пожива отколку сега.

Сега сум на преодот меѓу две постоења, меѓу животот и смртта, ни живот ни смрт.”

Што гледаме ние во најновата бугарска историја? Бугарија добива политичка слобода, најважното нешто во народниот живот, уште тогаш кога кај нив немаше народни идеали, кога и самите не знаеја што сакаат.

Гласот му беше плашлив и кога протестираше, тоа го правеше придушено како да потиснуваше нешто во себе.

А кога истрча на улица, не знаејќи кај да оди, се усмери на дуќан кај Тимона; вчеравечер кога се разделуваа, Максим им рече дека ако им притреба за нешто во текот на утрешниот ден, то ест во саботата, таму да го побараат, на дуќан кај Тимона.

Попот се мачи да зборува, ама и нему нешто во гласот му трепери, му го потсекува зборот. Не му е баш сигурно - кажувањето. Како и тој да не си верува.

И се фрли нешто во увото и уште и загноја.

Мене ми се кине нешто во градите. Нешто неискажливо, неименливо ми длаби и ми се кине. Ама, ај умри на бесчас, кога не ти е дојдено.

дрво удрено од ровја, црно и го фаќам в гуша и го стегам колку што можам, а тој само потклекнува и кркори, небаре да брбори во вирче вода, пушта шапки и очите му излегуваат надвор, ко откатени ореви, бамуја, и потоа памтам само дека ме удри нешто по глава, и ми скрцка нешто во главата, мислиш некој џам ти се скрши во главата и после, кога се освестив се видов бос, ми ги собуле чевлите и чевлите ги видов на нозете од старшијата, оти после многу денови ме тепаше, ќе ме потепа, потепа, и ќе си фати настрана, и ќе се погледнува во чевлите, во ботушите, ќе се кочопери, ко петел на буниште, ама нема веќе што да ми земе, може само животот или калта од под ноктиве да ми ги земе, и сега еве се дотркалав и до ножот од брат ми...

а кога ќе излезеш на горниот крај од планината, долу веќе нова шума пролистала, млада младица, кревка, марула, други ластари се подале и ти само се преместуваш и пак јадеш, само по една широка бука за сенка си оставаш, и јас не сакам така да мислам, вели Стеван Докуз ама нешто ме тера, којзнае во која длабина е скриено тоа што ме тера, дали некаде во мевот, или уште подалеку и подлабоко, а јадењето не е еднаш и не е за еднаш, кога би можело да се најадеш само еднаш и тоа цел живот да ти држи, сто години да не мислиш за јадење, само си работиш, ама зошто да работиш тогаш, си мислам, што ќе правиш со сработеното, ќе се чешкаш, ќе се чешлаш, и зошто ќе ти служи устата, зар само за да ја поганиш, и таа треба со нешто да се подмачкува, да се проветрува, ќе ти скапат забите од неџвакање, од неработа, ќе ти фати пајажина, вели Стеван Докуз и џвака некое чкорче, го толчи, го цеди, а јадењето никогаш не му се познава, никаде да му се види јадењето, дали нешто во него му го јадеше, дали за два-тројца јадеше или му го земаше некој црвец, некој скриен молец во него или некоја друга заседната болест,

- Мајката, значи мора да имам нешто згрешено во правењето, вели татко, мора да сум погрешил нешто во правењето, вели.

Раката на Томаица се тргна од раката на Петар. Тој се сврте, ја погледна, а таа веќе ја имаше отворено чантичката, и бараше нешто во неа.

Нешто во градите ти е убиено: изгорено, спржено.

Јас не се занесувам дека можеме да промениме нешто во текот на нашите сопствени животи.

Нешто во неговото лице неодоливо го навестуваше тоа.

Попусти беа моите обиди. Постојано се распаруваше нешто во мене.

Бев распната меѓу две крајности, иако тие не беа тоа, и јас не ги чувствував како такви, и во миговите кога цврсто стоев на тлото, кога бев целосно свесна за себе, кога јас бев јас, но и кога ќе се обидев да се ослободам од сето тоа и од барем дел од себе како таква, кога ќе се обидев да го отфрлам сето тоа како здодевна и непотребна приказна.

—' Ич, јас ни абер, кога вака: еден ден Ристе ми ти носи нешчо во торбата.

Тамам се расположи, ја одврза шамијата од под брадата, и кога беше готова да се предаде на пријатноста на ладот,чу како нешто во коријата зашуме.

- Добро, - вели продавачот и им завиткува нешто во една хартијка. – Еве, деца. Децата излегуваат надвор.

Пријателот се доверувал нешто во врска со жена си додека некој зад нив, несвесно, тропал со лиска клучеви внимателно вслушан во својот соговорник на соседната маса.

Служењето војска за регрутот, особено ако е со здрав разум, каков што беше Едо Бранов, е мачна и понижувачка работа, принуден за целосно потчинување на нешто во што не гледаш никаква смисла.

Војниците подзапираат, мирисаат нешто во воздухот.

Си мислиш барале нешто во утробата своја и така заспале.

Му ја потпирам главата на плеќите и осеќам дека се распалува нешто во мене.

Ги откопчуваме бомбите, а тие црцорат ко да се истишува нешто во нас.

Ми се преправи нешто во главата и почнав поинаку да ги кажувам.

Се буни нешто во нас, а не ти е јасно против кого.