Одреден дел на неразбирливост на говорот и на постапките на шизофреничарот ќе ни бидат поразбирливи ако се потсетиме дека во него постои примарен расцеп уште од шизоидната состојба.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
А покрај тоа, на сите нам не можат татковците да ни бидат ни полјаци ни пандури во општината, како што е тоа татко му на Бузо.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Сувата плунка ли ќе ни биде помошен материјал?
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Ако сите дуваме во езерото, ќе направиме ли цунами?
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Ќе ни биде повесело, а и за неа подобро летување од ова овде не можеш да замислиш.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Оној кој го избра мракот за да слезе по сокакот (а сокакот потсетуваше на извиткана јагула што ќе ја замати бистрата вода штом ќе го зграби пленот на езерското дно); Оној кој ја избра темнината на мрачниот сокак а не гази по калдрмата додека слегува и потсетува на молитва, на порака, или на нејасен збор од тајна болка; Оној кој го избра мракот и слезе по сокакот на посветеноста гласот ни го подари за да ни биде и поттик, и надеж.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Кој ли јунак ќе се пронајде песните од сон да ги скорне Да ни бидат Царот што го немаме?
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Седиме во дворот, на зелената мека трева и убаво ни е. Убаво ни е, но сакаме да ни биде поубаво, па сакаме нешто да правиме.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Немаше да ни биде криво ако нашите овци и кози и говеда би завршиле во партизанските казани.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Ја стрелаа нивната љубов. Ја стрелаа љубовта за да ни биде моралот посилен!
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Потоа ми подаде еден лист хартија што го држеше во раката.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„За да ни биде полесно – да мислиме на оној ден кога ќе бидеме заедно.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Најарни можат и треба да ни бидат односите со Власите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во таков случај и Грците и Патријаршијата ќе ни се објават за непријатели на нашата народност и наш свет долг ќе ни биде да ги одбиеме сите грчки напади на нашата народност.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
- Многумина сакаат ти да ни бидеш башарија. Онисифор Мечкојад се исправил.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Остави ме. Не можам да помогнам. - Можеш, уверливо рекол Борис Калпак.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Мајка да ни бидеш, да нѐ покараш кога ќе грешиме и да нѐ поучиш. {со умилна гестикулација). Ќе дојдеш ли?
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Да беше со мене барем уште еден човек, додека оној се чиктиса право кон мене, и кога сакаше да ме разнесе со своите секачи, сандакон сега немаше да ни биде празен.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Не сум убедена баш дека е така, па побрзав да дадам објаснување, не толку од искуство колку од страв да не ни биде укинато единственото задоволство за кое не мора да плаќаме, барем сѐ уште, а да биде поради здравствени причини, а со тоа и оправдано.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ако не може поинаку да биде, а гледаме дека не може, не можеме да го пречкртаме Хаџи Ташку да не ни биде свештеник, вели Никола Јанчески, да го потпишеме писмото и да се здоговориме како ќе одиме и кога ќе одиме во Прилеп, - в петок одвечер или в сабота зараното?
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Може под ист покрив ќе ни биде полесно, ми рече. 196
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Може, ама тоа не е наш приоритет. Ние сме сепак Секретаријат за информирање на градот, што значи локален орган и главна цел ќе ни биде афирмирање на подобрувањето на условите за живеење во нашиот град, пресече Тодор.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
- Разбуди се, разбуди се, другарке Оливера Срезоска, многу тешко, многу мачно ќе ни биде без тебе, - се кршеа кутрите девојки.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Ќе ни биде особено драго доколку ни ја пружите истата. Плаќаме 10 дин од еден час.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
III Или пак елате Објалџии опинчари рибари Брсјаци Мијаци Елате По сите ориди и по сите преспи Да тргнеме Да се изброиме Малку ли сме Многу ли сме Ќе правиме царство Да видиме колку векови ќе царуваме Кој ќе ни биде цар Кој Бог И шпиун кој ќе ни биде, Елате Да се изброиме!
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Пред да ја совлада сонот, Мајка размислуваше за тоа што ли треба да му каже на Татко, за да мине низ неговата „цензура”, па да ни биде пренесено нам, на децата.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Ближеше часот на разделбата. Таа сакаше да останам што подолго, наслутувајќи дека ова ќе ни биде последната средба.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Дотогај ти гостин ќе ни бидеш, јади си, пиј си и ќеф терај си“, му рекол Аџи Кљак-кљак војводата.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ако да остане денеска кај нас? - Ако, Лиде, нека ни биде гостин – се сложи учителката.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Треба да најдеме време да го обоиме сонот и животот, не црно бел, туку со сите колоритни бои и нијанси, Да си направиме свое интимно светилиште и да не дозволиме да ни биде украден сонот и животот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Порешително од кога и да е, цврсто да застанеме на земја, да ги сублимираме животните вредности и да пронајдеме хармонија во душата и рамнотежа во просторот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
в) Разбравме дека технолошката опрема бесплатно ќе ни биде испорачана од страна на Француската влада, и тоа во висина од 11,9 милиони франци, а тоа е во рамки на Светскиот фонд за обезбедување на чиста вода за пиење.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
И нарциси, и лалиња ќе набереме и ќе ставиме во ваза, собата да ни биде убава и празнична.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Конзерваторите – водичи на трите павилјони добро си ја знаеја лекцијата што требаше да ни биде пренесена и А.А. во тоа воопшто не се сомневаше, но најмногу стравуваше од нашите прашања, а најмногу од моите, па затоа мораше да биде тука.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
А не може да ни биде убаво и од нас самите, не може од луѓето, од средината околу нас.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Ако сакаме да ни биде убаво нам, треба да се трудиме, да настојуваме да им биде убаво и на другите.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Некого ќе навредиме. Некој нас ќе нѐ навреди и така натаму, и така натаму, а сето тоа се причини да не ни се остварат желбите: денот, неделите, месецот, годините да не ни бидат убави.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
А денес кога птиците се загрозени, кога и некои од вашите другари ги проретчуваат со воздушните пушки, уште повеќе треба да се загрижиме и да им помагаме да живеат, да се множат, за да ни биде поубаво на сите.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Напомош да ни е Новата година. Бериќетлија да ни биде и од лошо да нѐ чува.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Подоцна некои од нас тоа и го доживееја кога по години, во една друга прикаска, го кренавме тоа знаме да ни биде челник во Илинденското востание.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Нѐ однесоа во 21 колона. Ова ќе ни биде последна станица.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе си играме и ќе ни биде убаво. Потоа тој ќе дојде кај нас...“
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Убаво ни е, но сакаме да ни биде поубаво, па сакаме нешто да правиме.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)