Говореа како тоа да морало да се случи, и јас кај нив почувствував смерност каква што никогаш во животот не сум сретнал.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Трајче во нив почувствува нешто топло, блиско и пријателско.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)