На пораката пишуваше: „Драги соседе. Ние заминавме.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Во еден момент Ели ја здогледа Вера и како да се исплаши дека ние заминавме, а таа остана, свика: - Мамо.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Ние заминавме, а тој остана на брегот и долго гледаше во нас, додека Лена му мавташе за збогум.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
- Тогаш ние заминавме... - Та тоа е најумното, што можете да го сторите сега, - му одговори Змејко.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)