Никој пат род да не роди. Сѐ ќе испука, сѐ ќе исцрка Чуму си црна јаловице ... И не умирај, чуму си ...
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Времиња, никој пат не ве напуштил, никој пат не ќе пресуши.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Крсте ја фати за рака и за првпат сети како му зовре крвта во лицето. My се сакаше сега да ја пикне во џебот и никој пат да не ја извади.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тамо никој пат не се умира.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Гледах лица што никој пат не бех видела и слушах зборови што никак не бех чула.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)