нѐ (зам.) - крепи (гл.)

Се топат коските наши, омекнуваат и не нѐ крепат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во кое го минувавме незаборавеното лето, чија светла предаденост нѐ крепи во часовите на осама.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)