ова (зам.) - бев (гл.)

Но ние веќе добро го познавме нивното мекање. Ова беше друг глас.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ова беше јасен сигнал во размислите на татко ми дека Чанга го избрал големото скривалиште на Калето за гробница за себе и за козите, за сите кози на градот, сакајќи докрај, и во смртта, да остане достоен за големата љубов.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ме погоди бидејќи го доживеав како израз на некое нетрпение на какво што од неа не бев навикнал. Ова беше реткост. Но, требаше да се одбранам.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Знаеше што зборува и го чекаше ефектот со иронично подискриевена уста. Ова беше дрскост невидена.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Дали ова беше само почеток на почнувањето или почеток на крајот?
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Ова беше веќе тврда увереност дека ги возбуди мислите на една жена, па која и да била таа, а не несигурно домислување, какви што досега само и постоеја во неговиот живот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Шницли, шницли, штосови; си научил нешто во војска.  - Ова беше пржено, тоа нека биде печено. - Ама не препечено. - Ни подгорено. - Значи, на скара.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Не можела да згреши, ова беше местото.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
И ова беше еден нов вид дарежливост во неговото искуство, едно губење на своето себе што значеше себедополнување, давање за да ти се врати, ако повеќе си дал, повеќе си добил.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Не мора да си добро платен психотерапевт од Роуд Ајленд или од Вермонт за да ти текне дека Мајра е моја Кетлин, а дека орангутанот сум јас. Ова беше поинакво..
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
- Ти си, Борисе, како извртен минтан. Пред ова беше за другиот Онисифор. Нели сте и роднини?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сега седел на двоколката и ги греел прстите меѓу стиснатите бутови.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ова беше првото излегување на Рада од нејзиното лажно патешествие во Америка. ѝ дојде како олеснување, како издувен вентил од кој требаше да излезе сето негативно што со месеци се натрупуваше во неа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Се сложувам, го сакам Ѓорѓе. Ова беше одлучниот и храбар одговор на Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Едноставно, ова беше само уште едно препознавање.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Без збор ја затвори вратата. Ова беше крај на една промашена врска.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ова беше специфичен, и повеќе или помалку доминантен жанр во кинематографијата на бившата наша татковина. Обично се даваа пред државни празници.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Разбира се, професорската елита требаше да го следи примерот со форсирање на соодветен имиџ. Хе, хе, ова беше забавно.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Ова беше предворјето на неговиот дом, сценографско решение на просторот каде што порасна.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Се бакнаа рутински. – Како се чувствуваш? – ја праша тој. – Среќно, зашто најпосле дојде, зајче – му рече таа. – Ова беше полошо и од смрт.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ова беше ретка, смела, ако не и единствена постапка, која, сепак, беше прифатена од толерантната Сорбона.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ова беше негово второ враќање од Европа на Балканот, по првото, кога се враќаше од Париз со својата диплома на здобиен државен докторат на Сорбона и со ореолот на доброволен учесник во интернационалните бригади кои се бореа на страната на републиканските сили против фашистичкиот режим на Франко.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ова беше прва закажана средба, другпат Камилски идеше кај Татко по тамина, а и тој не му се најавуваше кога го посетуваше.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ова беа и делови од омажот, кој му го посветив на Махмуд Дарвиш, на големата вечер во катедралната црква Света Софија во августовската ноќ 2007 година.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ова беше време да распламти и тивката битка која се водеше меѓу душите на турската баба и албанскиот дедо, да се замине навреме или да се остане засекогаш и да се пречекаат различните војски спротивставени на двете страни од границите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ве разбирам амбасадоре. Ова беше само предлог. Ваше е да одлучите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ме обзеде немир. За дипломатите на големите земји ова беше сонуван настан за да ги покажат способностите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ова беше втората посета, по дамнешната прва куртоазна средба.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На Махмуд Дарвиш таа година народот на Македонија во својот свет храм му го подари најсветото што можело да му се подари на еден поет - неговата тиха сина светост и тишината на истрајбата во времето, како пристан во враќањето од егзил на поетот во прегратката на човештвото...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
„Ова беше четириесет“, рече О'Брајан.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ова беше сосем истиот мирис што го употребуваше и таа; но во тој момент не му беше важно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Бидејќи ова беше наш прв контакт, ќе го задржиме.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ова беше вторпат во последните три недели како го пропушта собирањето во Општинскиот центар: непромислена постапка, секако, затоа што беше повеќе од сигурно дека отсуството на секој член внимателно се евидентира.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Пред секој дуќан стоеше подаден цреп со цвеќе - тоа беше стар обичај на чаршијата и затоа низ нејзините сокаци толку опојно мирисаше - но ова беше јасмин и ибн Тајко го зеде тоа како јасен знак дека ќе му се случи нешто важно.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Но, положбата на работниците немаше да биде дотолку лоша ако само ова беше проблем.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Ова беше во крпата! Сите го поземаме, го вртиме, го загледуваме.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ова беше постојаниот рефрен во нејзиниот живот, обично тивко изговорен, а најчесто и зачуван во себе.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
За Мајка, ова беше најголемото осквернување на светите книги коешто, со години, не можеше да му го прости на Татко.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Паметам токму на ова бев помислил.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И така беше тоа секогаш, на планетата Венера, и ова беше училницата со децата од мажите и жените што со ракети дојдоа ваму, во овој дождлив свет, за да основаат цивилизација и да го минат својот век.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Така е подобро“, гласно одобрува татко ти и гледа како фаќа синџир алкохолот во чашката на Иван Степанович.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Мислам оти ова беше првата ако не и единствена наша поговорка што тој си ја прилагоди на своите потреби.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Да беше барем подалеку.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Не, не знам,“ реков. „Ова беше само коинциденција.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Таа беше толку блиску, еден добар бран можел да ја донесе веднаш до нас.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Па ова не е тоа? - се насмеав подбивно, - ова беше џудо зафат, нели Чичо?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Право во Франција! Ова беше шанса за Љакета: - Како да не.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ова беше нешто што ги надминуваше очекувањата на Едо и се потруди да скрие дека е вчудовиден од необичната изјава со која таа без колебање декларираше скоро натприродна моќ.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)