оваа (зам.) - земја (имн.)

Па и откако ќе ја пресече душманот сакам таа да лежи во оваа земја што се напои овие дни со толку маченичка крв.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Овчарот се изгуби, момчето што го донесе извештајот за амнестијата си ја нарами торбичката и си киниса, ветувајќи им на војводите дека нема да ги предаде на аскерот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Ќе го ослободат бе слушај ме шо ти викам. Оваа земја ти е башибозук.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Патиштата во оваа земја се убави и беа без снег, а брзинометарот на Коле речиси постојано стоеше на 160 километри, така што брзо ја сечевме панонската рамнина и неусетно се најдовме во Будимпешта.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Рамна како тепсија, не ѝ се догледува крајот на оваа земја.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ветерниците се феномен за Холандија. Кога се говори за оваа земја веднаш, како прва асоцијација, се ветерниците.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Всушност, уште при првиот чекор во оваа земја, се доаѓа во допир со нејзиното најголемо и најдрагоцено богатство - нафтата, која извира од рамнините на Плоешти...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тавел пишуваше и детални сценарија, но Ворхол не се придржуваше до нив; во случајот на Vinyl тој дури и ги саботираше пробите, па во филмот е видливо дека протагонистите го читаат текстот од off­screen поставените табли (“idiot sheets”). Vinyl е немарен филм, немарен во својата структура, во својата иконографија, техника и изведување; полн е со немарности во однос на ефектот, такашто дури и луѓето кои го почитуваат Ворхол повеќе ги поздравуваат и ги сакаат филмовите на Пол Морисеј, во кои идеалите на вештиот комерцијализам - а тие СЕ идеали во оваа земја - прават доследен напор да забавуваат. okno.mk | Margina #15-16 [1995] 105
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тој се премисли, ја спушти чашката и продолжи: - Не заборавај, ти си излезен од оваа земја, од емигрантско семејство, твоите зборови тежат повеќе од другите тамошни сонародници.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Оттука ќе се наложи постојаниот контрапункт, на ниво на наративните содржини, помеѓу инспирираните реминисценции на семејната „сага” и на инцидентите кои ќе му се случат во текот на четиридневната посета на оваа земја којашто авторот, не одвојувајќи се од мајчината прегратка, ќе ја напушти на двегодишна возраст, за време на италијанската окупација.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Одговорно тврдам: во оваа земја небото е некако поголемо.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
„Јас ја сакам оваа земја“, си помисли.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Не знам“, ми рече. „Нешто што е посилно од мене сѐ повеќе ме изменува. јасно ми е кој сум, не сфаќам само како сум. На оваа почва сум пресаден не знам по колку осеменувања и овде сум никнат, сроден со оваа земја и ова небо.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Не само што се обогатив тргувајќи низ оваа земја, туку јас, се колнам во очите, и ја засакав како ниедна друга.”
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
За секого има место на оваа земја, само да е умен. Само улавите страдаат. - И ти...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Јемиш, зарзават, мешпајз... У оваа земја постојат чудни навики и големи разлики во начинот на кој се пазари, што се пазари и колку се пазари.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Имало во старо време некој си старец што бил како светец на оваа земја.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
А тој беше едно такво занесено човече, со оние свои чудни мисли, така што по цели денови му се сновеше низ главата дека и човекот, како и сите други живинки, што ја лазат оваа земја, би требало да чекори на сите четири.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Штом стрелките дојдат до таа позиција на 5 часот и 17 минути, тогаш ќе рикне една снажна, народна, патриотска песна, која ќе говори за непокорот на овој народ, за сите херои родени и неродени кои газеле и ќе газат по оваа земја - продолжуваше Гаврил пред огледалото.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
БОЖО: Јас сум честит и лојален граѓанин на оваа земја.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
БОРИС: Мислам на пошироката хигиена. Во оваа земја има да биде чисто и уредно.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
МАТЕЈ: Низ оваа земја поминале Хуни, Готи и Варвари. Косата ли остана кусур?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
- Но знаете ли дека оној што ќе умре од змија и самиот станува змија под земја?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тоа го знаеле старците, оние што верувале во прикаските донесени од Брсјаците и Мијаците со доселувањето нивно на престариот камен во оваа земја.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Никој не беше се сетил дека поканата за патување во Албанија ни беше испратена да ја реализираме во пролетта на 1979 г., кога во оваа земја на големи тапани се славеше стогодишнината од раѓањето на Сталин.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Како сето тоа се случило кога Франција која стотина години беше поврзана со Тунис одлучуваше за судбината на оваа земја, немаше решение пред Југославија за признавањето на оваа земја!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тоа беше дел од дипломатскиот ритуал кој во оваа земја имаше посебен вид.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но и тој не можеше да се ослободи од макијавелистичкото заложништво: целта да го спаси Тунис во текот на неговото триесетгодишно апсолутистичко владеење со оваа земја, не успевајќи да му одолее на неизбежното негување на култот на личноста, на арбитрарната автократија, на балетот на властољубивите куртизани околу него, најголемите, еден ден, да му ја преземат власта.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Оваа земја треба да ја минете надолж и попречно за да најдете некого што има шизофренија а да не е под медикаменти, или да има психијатриска нега, и да не е во бегство.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
На цела една генерација на психијатри веќе не им е познато какви се тие луѓе кога се без медикаменти... разговарал: Anthony Liversidge: OMNI, април 1988, New York
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Бараме супер херој. Ноќе со плашт темен, наутро без маска, воздухот да го прочисти од реа, од болест и од смрад, од оваа земја. Од секој град...па и село...заразено...
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Листови од камен трошни, лулка на цивилизација оваа земја негува.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Јапонски дизајнери ни телефонираат од Токио и нѐ прашуваат која ќе биде бојата на следната година.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Во оваа земја, меѓутоа, постои силен контраст помеѓу нараснувачката апстрактност на нуклеусниот универзум и примарната, внатрешна, незадржлива виталност, која не произлегла од вкоренетоста туку од искоренетоста, една метаболичка виталност како сексуална така и деловна, телесна, сообраќајна.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Жилберт&Џорџ: Тоа е класен проблем во оваа земја.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Мајка ми не можеше да разбере зошто татко ми и во оваа земја, во која семејството пушташе корени, и требаше да живее и со другите луѓе, останува до доцна во ноќта со своите книги.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Козлето требаше да нѐ зближи и со сите други луѓе, со овој народ, со другите народи на оваа земја.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
На прашањето кој го пренел тутунот, секој историчар ќе одговори дека тоа е заслуга на Португалците или на Шпанците.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Отсекогаш тутунот не растел во Јапонија. А пишаните споменици не се согласуваат во поглед на датумот на неговото пренесување во оваа земја.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)