Откако ја изнакажа целата оваа реченица и пол, Ане го дигна бинлакот и натегна од него завидливо долга голтка - дали да го омекне исушеното грло, дали да го овлажи скоравениот јазик или просто да земе здив пред да се врати на својата природа на молчење.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Оваа реченица, помисли тој, како да е препишана од една од книгите на Партијата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Не знаеше што има лошо во оваа реченица и зошто некој би се вознемирил од неа или, впрочем, од која било реченица во некој од нејзините извештаи.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Меѓутоа, ако се гледа духот на општата намера на оваа реченица, таа треба да се толкува во смисла Манастирот да ѝ се додели на Албанија. - Природно, - рече Италијанецот.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Веќе неколку денови оваа реченица не ми излегуваше од главата.
„Записки“
од Милчо Мисоски
(2013)