— Е, земи де, ако ти држи? Крчето попово ми a даде да та а донеса! — рече Тода и ѝ се втренчи во очите да види какво дејство ќе направи оваа нејзина постапка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Она што целосно ќе ни стане јасно со оваа нејзина нова збирка е напорот на Вероника на поезијата да ѝ го прокрчи патот до сите пори од животот, до сите сегменти, до секое катче давајќи ѝ ја секогаш нотата на современост и актуелност.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Мажот ѝ тешко го погодила оваа нејзина постапка.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
За да се забележува, божем повеќе нѐ има на око.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
А, агресивна е оваа нејзината нова.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ако таа зависи само од оваа нејзина одлука?!... * * * ...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
- Кога се сети дека е ноќ се насмеа со чуден глас: - Штета, беше темнина, нели? - праша и ми ја пушти раката.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Негде при крајот на месечевата ноќ Пеперутката втрча во мојата соба и водена од насмевката на возбудата долго раскажуваше за некое чудесно лелеење во воздухот што самата таа го чувствувала; ми ја објаснуваше состојбата на привидното летање во кое и сега се наоѓала а од кое произлегувала и оваа нејзина воодушевеност: - Виде - прашуваше таа а лицето ѝ гореше - виде колку високо се качив? Дури меѓу ѕвездите.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Не знам колку оваа нејзина умешност беше резултат на нејзината возраст а колку на премрежијата низ кои беше минала.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)