Земајќи ги предвид сите овие поединости, мислам дека нема да биде претерано да се предложи хипотезата дека со изборот на овој псевдоним Duchamp имплицирал дека самиот го достигнал статусот на посветеник.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
На тој начин, дишењето станува носител на бесмртното и божествено во човекот.”
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Да не беше случајно упатен во сите овие поединости М.Ѓуров немаше да му го постави на секретарот Јаким она глупаво прашање за златото.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)