Овој есеј не би бил целосен ако не го споменеме снегот. Овде паѓа стварно многу.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Збунката што ме прати како сенка, би ја дефинирал како мешавина од Алиса у Земјата на Чудата, Гуливеровите патувања, Волшебникот од Оз и 1984. Овој есеј е малце подугачок и е составен од повеќе мали бајчиња.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Но овој есеј се обидува да укаже на една уште подлабока последица од ова сакрализирање на библиотеката - имено на фактот дека ние, пред сѐ, се идентификуваме себе си преку оваа сакрализирана културална мемориска банка.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Во овој есеј, сакам да ја теоретизирам деструкциската уметност во термините на нејзиниот сурвивалистички дискурс, како и контекстуализацијата на нејзиниот историски проект.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Како и многу друго во модерната уметност така и корените на овој интерес за детската уметност лежат во романтичарското движење кое меѓу другото, детската наивност ја интерпретира како „генијалност”.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Маргина 37 57 едно широко антрополошко поле, каде што фразата „деструкција-во-уметноста“ ги истакнува процесите што ги одредуваат праксите на терминот внатре во самата институција на уметноста.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Изложбата „Невиното око: Детска уметност и модерните уметници” и каталогот (од кој е адаптиран овој есеј) имаат цел да го надокнадат пропуштеното, и постапно да ни овозможат подлабоко разбирање на креативните процеси и стремежи во работата на модерните уметници.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)