За него веќе ништо не можеше да го наполни овој ден и сета онаа белина напред; таму остануваше само еден прекрасен, но не уловен лов, а еден онаков самјак можеше да остави по себе во снегот и цели коски, можеше да направи и цела една бразда крв по должината на целата трага, а пак да не падне, пак да не биде кутнат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тој немаше чуено ни дека некој од луѓето во неговото село сретнал некогаш некој онаков самјак.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)