Кофата веќе не ја влечеше со отсечност, со оној ритам: Еден, два, три; еден, два три!
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
XI. Но сепак, и покрај сите бладања, оној ритам на бавното минување на времето мораше еднаш да го насочи и неговото траење во вистинската насока и постојано да ги стивнува неговите побуни.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)