се (зам.) - грее (гл.)

Ризо, Петко, Ристе и уште седум осум други работници беа го развалиле огнот и се грееја, разговарајќи се за денешниот случај во тунелот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Го разгоре огнот и седна да се грее и да се суши.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ноќта му студеше. Неколкупати стануваше да го спотне огнот и да се грее.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Седеше и се грееше, но набргу од топлината му се приспа.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
И додека се грееше на својот оган, што се загнездуваше добро на неговата бука, дури и потплуснувајќи исто онака весело и пријателски, како дома, тој почна и да разговара со својот сосед.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Многу често, додека ги влечев вреќичките по плочките во трговскиот центар и се килавев како маченик, во црната темница друштво ми правеа мачките и напуштените кучиња што се грееја во тунелите... и еден млад дечко.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Тавата ориз се грее, мамо! Те чекав, да јадеме заедно“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се стресува, се истрива од колената на Јосифа и тивко квичејќи оди кај оџакот, се испружува покрај огнот, муцката ја положува на предните и загледан од огинот се грее.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Вака жителите на Потковицата, на подбишега, им објаснуваа на учителите и на чиновниците на завојувачите кога тиа нив и нивните деца со сила ги тераа пампурите да ги викаат пеќи, и продолжуваа а си се греат - на пампури.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ама, саках да ви кажам оти вашите жени ме држаа цела вечер на ќерамидите, а јас саках да им докажам, да видат оти од далеко чоек не може да се грее, а од далеко и месо не може да се вари.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Оган нигде нема, а тие ги кренале рацете и се греат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Собирам трески, корнам од плотот, одградувам од бавчата и запалувам оган. Се грејам и го чекам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А снегот си паѓа. И гледаш војници, застанале покрај некој камен, крај некој шип и се греат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Меѓу два огна се грејат. Едно време се поткрева Илија и вика по бугарските војници.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Му се чинеше дека во неговата дланка се грее чаша со ракија.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Било зимно време, немало дрва, таму со слама се грееле, (сиромаштија), се разболела мајка ми од воспаление на белите дробови.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тоа беа сигурно редовните гости на Каплан-паша, кои во петоците идеа овде на теферич и за да си ставаат жените ума и к'на, додека месата им се греат во топлите извори.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Но во студено време, кога запалив трески да се греам, ме открија и ме викнаа во управата на гробиштата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ни недостанува уште некој Проверите во џеповите на вашите шинели Чии раце се греат.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Седнаа крај мангалот да се греат и Бино почна да го напаѓа Дима што се погрчи: — Зошчо бре, Димо, зошчо го направи баре ти тој магаршчилак?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во малото одајче на касата, изложено на ветрот, беше посебно студено, слабо се грееше.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Слегол од амбарче Силјан долу и тргнал за дома да си влезе, чунки рано било и малку времето расипано со дожд и лапавица, била уште баба Марта, та домашните си седеле крај огон и си се грееле.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Лонецот со вода се грееше на огништето и мајка ми со тенџерче ми истураше полека од истата, а јас седната во длабокото дрвено корито со миризливиот сапун генерално се триев и миев.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Ако не запалиш огин - нема ни да се грееш. Ако не посееше семе - нема што ни да жнееш.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Излегуваме на некои падини и се извалуваме да се грееме на сонцето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Амалите и чистачите на чевли се пикнале под стреите и се греат на запален весник.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)