ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Неколку глави се залепија на прозорците од вагоните, за да видат каде се, и пак се загубија.

Потоа: силен тресок по главата и се загубив.

Најпосле бесно го прескокна едндекот и се загуби кон селото.

Го утврдија планот кој на кого ќе стрела и каде ќе се најдат во случај да се загубат во ѓурунтијата.

Или овој случај на делумно заминување Му припаѓа на билтенот бизарни авантури? (Нели авантурите се ретки доживувања Дури и на храбрите ловци на среќа) Но двојникот во огледалото можеби си мисли: Ваквите случаи се игри на смртта; Ќе се насмееш и насмевката ќе се вкочани; Ќе те остават вкочанет а притоа и застаклен Ќе ти дозволат самиот себеси да се загубиш.

Трет предзнак Во дивина едноставна, а така совршена, се загубивме, изморени веќе, ова патешествие крај нема.

Најмногу ме мачи сознанието, дека еве и сега, од оваа раздалеченост не сум сигурна каква требаше да биде и што да содржи приказната што требало да му ја раскажам?

Со моите мали и речиси никакви познавања на патиштата по кои замина за да се загуби а можеби и да исчезне засекогаш човекот што толку го засакав, на што ли ќе му заличеше тој човек за кого ќе тврдев дека му е татко?

„Листенце, мое пожолтено листенце!“ - извика Надица, како да го повикува да се врати, но тоа се загуби во сивата магла од којашто ситно, ситно подврануваше...

Побара нешто наоколу, во што би можел сиот до безостаток да се загуби но најпрвин со тие мисли.

Црните коси едноставно се загубија во ноќта.

Не гледам ни кон кај ми отиде човекот, кај ми се загуби.

После и сосем ми се загубија од сонот.

Едно време Витомир толку многу зина што сето јајце му се загуби во устата. За малку одново да се задави.

- Море, јас се заблудав, вели јатрва ми, Уља, и ја изумив Горица. Да не скитне, да се загуби низ шумава, вели.

- И после кај отиде, браче Огнене, прашува Уља, кај му се загуби посоката на Мирчета мој?

Ова мислење во ноќта, толку длабока ноќ... Којзнае дали немаше да се загубам.

Толку е едноставен патот. Без плоштад, без Бурглос. Тука ние, таму Елса Пијаџо.

Зарем не е речено дека земјата вистински се открива кога ќе се загуби!

А јас во нивните откровенија откривав аргументи за моето соочување со разликите кои ги зајакнува историјата...

Штом сфати дека се загубиле, Кетрин многу се вознемири.

Ако е исто и во двете слики, тогаш каде се оние двајца со тефтерите во кои те внесуваат за да не се загубиш негде по пат?

Само со чисти сонови во чиста Европа Макар што Европа се римува со тропа А некои дури велат дека Европа Им личела на старски дом на историјата И во неа имало пржен воздух преку сите мерки А накај НАТО се одело во јато Освен ако некоја гуска не се загуби по пат Кога се сонувало за Европа и НАТО Не се штедело боја за крвната слика на нацијата Колку подобра крвна слика Толку посилна одбранбена способност

И потоа, конечно, ни се загуби од видот. Таа веќе беше во враќањето...

Сместувајќи се во Grand Hotel Villa de France, кадешто Матис бил инспириран да ги наслика своите одалиски, во градот кој порано го беше инспирирал Римски-Корсаков да ја напише својата Шехерезада, ги истражувавме пеш забрзаната, миризлива Медина, Гранд и Петит Сако и касабата; повеќе сакавме да се загубиме без професионална помош, одбивајќи ги непријатно лепливите наводни водичи и занемарувајќи ја изненадувачки антисемитската тирада на едниот од нив; серенадите ни ги пееја градските певци секое утро и муезините пет пати секој ден молејќи се преку разгласот од минарето на блиската џамија; одлучивме својот прв невин излет во исламот да го продолжиме низ брегот.

Очигледно му беше порачано да си поигрува со моето спокојство.

Но плачот на Самоников, како кутре што се плаши да не се загуби, постојано се враќаше и продолжуваше да се врти околу мене.

Размислував интензивно додека ги следев забрзаните чекори на иследникот додека го правеше оној полукруг низ собата.

Спорот се состоеше во тоа, дека ние петмината соработници тврдевме дека задачата не ни била воопшто пренесена бидејќи се загубила негде во плиткото сеќавање на одговорниот уредник, а тој ја критикуваше нашата неодговорност, дека како поединци смислено го уриваме неговиот авторитет и правиме такви прекршоци што ја компромитираат неговата способност и одговорност на раководител.

Најпосле сосема се загуби, последната кола, полна со млади жени, а над нивните глави се лелееја весниците.

Повлече длабоко од цигарата во која имаше ставено од своите тревки, седна полека и се загуби.

И зошто воопшто било потребно неа да ја бараат?

„Ѝ одговорив на ќерка ми дека веројатно би се загубил во тој испеглан простор.

Ѝ напишав: Можам да си замислам, Аксја, како се чувствува еден ситен мал човек седнат на стол во самиот центар на земјата.

Од која причина самата себеси решила да се загуби.

А потоа и овој глас наеднаш го снема. Сосема се загуби, а јас останав сам.

Сѐ што се случува во селото: добро или лошо, се случува на него: преку него врват и свадби и свадбари, и погреби и музики, и арамии и војски, по него во селото доаѓа една власт а си заминува друга, по него се испраќаат и пречекуваат луѓето за војници, печалбарите по светот; на него седнуваат старци и старици да се топлат на сонцето, на него везилките од селото се собираат да везат и пеат; на него се читаат наредбите на власта, по него се тркалаат бочви за да киснат во езерото; крај него се садат муренкови стебла за сенки; на него говедарот го собира добитокот за пасење; којшто ќе дојде од градот или околните места да купува и продава, на него купува и продава; тесните сокаци: одат кај ќе им текне; се кршат, се извиваат, се провираат меѓу куќите, кружат и пак одново се враќаат и излегуваат на широкиот пат крај езерото; по отпадоците што се фрлаат на нив, се знае која куќа што готви за јадење која што заклала; која бара заскитан добиток или деца, во која се веселат, а во која водат војна; по тие сокачиња, ако си невнимателен, можеш да се чукнеш во столче, во синија, во каца, во кош, во тезгере, да се слизнеш на лушпа од тиква, од лубеница, од лепешка; да цапнеш во бразда што одненадеж ти излегла, да се сретнеш со натоварено добиче со кое не ќе можеш да се разминеш; да ти лавне одненадеж од некоја порта куче, да те запраша некој кој си и кај одиш, да те викне некој што започнал сам во дворот да пие; низ нив и зиме и лете струјка ветер од езерото и шишти како низ тутурка, како низ оџак; галеб кога ќе се најде во нив, креска како да се загубил; боите на куќите: сината: луѓе вљубени во езерото, во мирнотијата, во спокојот; мудри, темелити, неизбрзливи во ништо, сигурни во она што го прават и говорат, верни на она што го преземаат или ќе го наумат; добри, предобри, душицата како на дланка да им се гледа; засакаат ли нешто - се врзуваат за него трајно и за век, како што се врзуваат земјата и историјата; зелената: скитници; непостојани во сѐ: во потфатите, во работата, во мислите, во духот, во зборот; она што го започнале денеска да го кажуваат, ќе го завршат вечер, утре, или никогаш; не држат многу за ред, за збор: зборуваат за работи што не им се доволно јасни, одговараат на прашања пред убаво да размислат, решаваат пред да бидат наполно сигурни; слобода и ширина имаат во сè; жените со рулче на раце или на босици седат на прагот; децата им мочаат кај им е ќеф, седат на прагот или скитаат по сокаци; очите им играат како во масло.

Тие ќе се испозагубат, којзнае како ќе се испомешаат, а со тоа временската ситуација толку ќе се искомплицира што нејзината смрсеност не ќе ја одмрсат илјада волшебници ни по илјада години.

- Со тртка на носот... – се кикотат играчките во хор. - .... со тртка на носот, накаде да одиме за да не се загубиме?

Но сега, како што можеш да видиш со свои очи, во црните мрежи на сопствената магија се загубија и тие, ќе ги скаменам да ги нема засекогаш!“

Срам не срам, ќе кажам: Дедо Мраз сосема се загуби и падна во белиот вртлог на бунилото.

Подоцна целосно се загуби трагата на европските кози во Рерублика Македонија.

Ако не се загубам по пат ќе завршам во некоја кочина меѓу свињи.

Жали што ќе се загуби и духовно ќе осиромаши „во прериите на бизнисот”, губејќи ги своите шанси заслужено да заземе трајно место во тековите на европската духовна авангарда каде што имаше што да каже, можеби како Балканците Емил Сјоран, Јонеско и други.

- Веројатно некакде се загубил. Знаеш дека е веќе по малку сенилен.

Беше петок кога дедо ми Борис во период од само десет дена, по третпат се загуби.

Баба ми му се фрли со плачење околу вратот, а тој, како да се правда, ѝ рече: - Се загуби, Сандо.

Се разбира, не му реков дека по малку се плашам од тоа негово Маџир - маало. А, ако се загубиме двајцата?

Тој малку тажно, или само мене така ми се причини, се насмевна и рече: - Кутриот Борис, постојано се враќа во своето детство, затоа сѐ таму го наоѓаат кога ќе се загуби.

А, заборавив да ти кажам, во дворот, во купот луѓе ја видовме баба Митра со Дончо, ама после се загубивме, не се сретнавме!

А може нешто да ме згази, да се загубам.

Ќе се истоварат над нас и ќе се загубат зад вршките, зад сртовите.

Му се загубила плавта, што се вели, крв не му тече под кожата.

Сум заскитала во животот, што се вели, и сум се загубила во него.

Нема полошо од да се загубиш на излезот од шумата.

— Некој мора да чуе, нема глас што се загубил.

Се загубив во шумата и ме фатија...

Кај се загуби по офанзивата во Гревена.

Дури и мигот на веста ми се загуби некаде.

Кај може да ми се загуби Михајло?

И, тогаш, возот почна да забрзува, народот да заостанува и човекот ми се загуби.

Така, од пред очи, ни се загуби татко, не ми се вдаде ни убаво да го фатам со очите, да го испратам барем со погледот.

Ама, и на Љатифа му се загуби трагата.