се (зам.) - замагли (гл.)

ОСТОИЌ: Ти не знаеш како се викаш! (Седнува) Пиев. (Пауза) Џабе пиев. Ни малку да ми се замагли пред очите. (Пауза. На Киро.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Што е важно јас што сум рекла.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Хемијата меѓу нас стивнуваше, мостот меѓу нас се замагли.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Лицето на Господ Бог, во неговите темни дворови, се замагли, зашто рамнотежата на слога со сопствената околина беше нарушена.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Очите на Кети се замаглија. Таа се наведна и ја зеде раката на Рози.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Капкиве сѐ ми заматија. Се замагли прозорецот, исто така.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)