Мисли ли тој оти Србите му веруваат дека се работи на “Македонија за Македонците”, ако се игнорира прашањето за јазикот на Македонските Словени, и дека тоа прашање лесно и праведно ќе се реши со добивањето на автономни права?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Најнакрај: и зошто се игнорира улогата на петлињата на небеските мостови од минатото до иднината?
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Подарокот што му се нуди на животот, кога е во прашање убавината, не смее да се игнорира.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ако минатото е јајце, ова што постои сега кокошка ли е?
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
А тој настан не бил мал, напротив, бил мошне голем за да може да се игнорира.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тие, едноставно и ладнокрвно, не се земени предвид (David Daube) – па оттука, сосем точен е впечатокот дека правните акти кои се донесуваат во оваа област, се сконцентрирани првенствено на оние кои имаат [имотните/ богатите/работодавачите], односно оние кои го заземаат централното место во ‘високото општество’ и кои благонадежно ги финансираат предизборните кампањи на речиси сите поголеми политички партии кои подоцна, кога ќе дојдат на власт, во знак на благодарност и по принципот „Do ut des – ти дадов за да ми дадеш“ ги спроведуваат нивните антиработнички агенди. Оние кои немаат [неимотните/сиромашните/работниците], како да се невидливи за системот – тие, заедно сосе нивните проблеми, просто- напросто, се игнорирани!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Прашањето дали новото течење има иднина или не, ќе се разгледа подолу, од каде што ќе се види оти тоа, ако се остави само на себе и се игнорира, ќе се развива само, а не ќе опаѓа.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)