се (зам.) - избезуми (гл.)

Анко не можеше да издржи: пламна од лутина, се избезуми.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Напати ќе се избезумам и ми идат мртовци на сон.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Од тие причини се избезумив кога првиот пат го слушнав Документот...
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
- Што?! - се избезуми татко му на Митко и брзо по телефонот ја побара Противпожарната.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)