Татко ми насети каде оди мислата на шефот, па не се излага: – Вие, ако не се лажам – продолжи шефот – имавте три кози.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Како творечка постапка документарноста е доследно почитувана.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Од темел да ја растуриме турската империја!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Оние што мислат и што чекаат помош од бугарскиот двор, се лажат.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Оние што мислат и што чекаат помош од бугарскиот двор, се лажат. Ним чавка им го испила умот. Тие се народни предавници!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Ма, да не се лажеме, нека биде меѓу нас, ама Јадранка и не беше којзнае каков авантурист или екстремист, ниту пак беше компулсивно - анксиозна, ниту пак беше премногу амбициозна, ниту пак имаше преголемо IQ.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
НАМЕРНИ (ФИНАЛНИ) РЕЧЕНИЦИ; Со намерните (финални) реченици се искажува целта, намерата со која се врши дејството во главната реченица : , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , Па не би потенцирал ништо посебно а можеби се лажам ?!*Се лажеш, - ми вели еден невротичен уличен фенер - подобро преиспитај ги твоите познавања за хемиската структура,а особено валентноста на металите како што се жжжжелезо, бакар, никел,челик што не рѓосува и др. * -Можеби треба да го бакнам црвот замотан околу еден недопрен, гол, црвен живец- му реков јас.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Тоа е начин да се преживее, тие се сите тука свои на своето, тој е дојден и заглавен во туѓ град меѓу туѓи луѓе, во туѓа средина во која единствена смисла има да продолжи да ја држи функцијата, инаку е никој и ништо - се правдаше самиот пред себе си, а оној темен дел од желбите ќе се појавеше ненадејно од темните келари на неговата душа и ќе го потсетеше дека се лаже: „Не се прави наивен”, ќе се соочеше со себе си; неодамна самиот пред германските власти ја издејствува смената на Сабтај Салтиел, но и преземањето на неговата функција, стана и претседател на еврејската заедница на Солун.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Се почувствува побезбеден и што е најважно, се почувствува повторно важен.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Но тој се лажеше, зашто не ги познаваше неумоливите закони на љубовта, иако знаеше дека уште премудри Соломон рекол: „Можеш ли да си туриш жар в пазува, а да не ти изгори кошулата?“
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Се опира со грбот преку наслонот на столицата, замижува малку и мисли: „Веројатно не се лажев, треба да имаше таков потез, но јас не можев да го најдам.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
„Убав мајкин“, рече мама, „се радувам кога слушаш“, и ме бакна, „кога сам се миеш“.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Бакнежот ме запече. Посакав да извикам: - Се лажеш, мамо!
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Долго си миев заби, си миев коса и се истуширав.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Тогаш во Пионерскиот дом почнавме да се подготвуваме за Првомајската парада и веќе знаевме дека не е убаво да се лаже ни за први април оти тој што лаже и краде и цел живот ќе има вошки и ќе носи ѕиври.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Келнерот не се лаже. Еден поглед му е доста, секого да го измери колку тежи.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Не се лаже. Не. Ги познава таа своите деца. Добро ги познава.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Така, со часови се пречкавме со Крмакот. И не се лажевме.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
- Одлично! Ти не си придавка. Горко сум се лажел.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Не верувам дека се лажам: кај вашиот син разумот се враќа.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Тој повеќе не сака да умре!
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Прекрасно – шепоти Ева, со, ако не се лажам, солзи во аглите на очите.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
„Се лажете. Од сите три теории заедно, поголема револуција за човештвото има предизвикано изумувањето на казанчето за тоалет.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
70. Ако не се лажам, Комитетот и Организацијата очекуваа помош не од Русија, а од Бугарија, зашто во Македонија, според разбирањата нивни и на Егзархијата бугарска, живеат Бугари. Руси таму нема.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ако мислат така, многу се лажат.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Значи, ако и ние се лажеме во претпоставката оти националниот сепаратизам ќе биде поддржан од комитетите, од Организацијата и од македонската интелигентна колонија во Бугарија, тогаш, и во таков случај, доста е една силна српска пропаганда во Македонија за да земе најголеми размери националниот сепаратизам.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Турските дипломати се лажат многу ако мислат дека повеќе ќе ја зачуваат Турција во Европа ако се придржуваат според политиката: divide et impera.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Постојано сум мислел дека објаснувањето за неуспехот на претставата со тоа дека публиката ништо не разбира- значи да се лажеш самиот себе“.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
- На кого му раскажуваш - мене? Да помижам ли додека баеш?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ако не се лажам, тоа го сонував во недела.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Погледни го пријателон, покажал со очи Онисифор Проказник кон постариот тревар. - Поцрнува. Или се лажам, а?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сепак зелено мирисаат пченки и ти раскажува некој со зелен глас: ако не се фатиш за нешто, за шурка небесна светлост или за опаш на магла, ќе се струполиш во шуплива бескрајност - ни над тебе ни под тебе нема ништо.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Да, од такви болештини се поцрнувало, тоа можел секој да го знае, и тука не помага билје, таков лиснат или цветен лек не никнува од земјата, ракијата и лукот ѝ се смрт на смртта.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Жими очиве, се лажеш. - Жити едното око, другото ти е покриено со крпи.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но јас знам. Се лажеш, бајченце, ако мислиш дека не знам.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ако мислиш со него да ме одвратиш да не го читам писмово, се лажеш.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
ЛУКОВ: (Изненаден и испитувачки.) Па... Вие, ако не се лажам, сношти рековте дека немате никој свој и близок во Софија?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
ФЕЗЛИЕВ: Зошто невооружен? Со Младичот ќе се вратат и твоите двајца, а со нив... се надевам... и со моите куршуми? Или се лажам?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
ПОП ЈАНЧЕ: А така. И со тоа ние треба да ги отвориме очиве четиринаесет и да не позволуваме лесните да се лажат, ами да им го покажиме правиот пат.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
- Простете ако се лажам, но оваа насмевка од некаде ми е многу позната. Би сакала да ме потсетите од каде се познаваме.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Те фатиле затоа што си се уплашил. Откако те нагмечиле в затвор почнуваш да се лажеш себеси и да се тешиш слободен сум јас, мили луѓе.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тие не ме гледаа мислејќи дека не ја знам нивната тајна. Се лажеа.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Публиката е развеселена, се смее. Продорно се кикоти. Се лажеш, Август. Нема публика.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Погледнувам и јас кон пенџерето, се лажам. А таму само неколку лисја од лозницата се чулат ко уши од теле.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ама младост! Се надеваш, се лажеш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ама се лаже човек, вели, останало човек да се лаже.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нагаѓаат така жените, нагаѓам и јас, се лажеме меѓу себе, се тешиме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Парацелзус ја зеде розата и, зборувајќи, си играше со неа. – Лековерен си – рече. – Велиш дека сум способен да ја уништам? – Никој не е неспособен да ја уништи – рече ученикот. – Се лажеш.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Мислиш ли дека божеството може да создаде некое место коешто не е рај?
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Лука го гледа зборот примател на својата дланка, неосетно го погалува по крзното и го враќа во неговите магловите сфери; не дава тој ни пет пари за примателот бидејќи го има на дофат на раката, овој го пишува она што тој го чита и го чита она што тој го пишува, што има тука да се лажеме. 67
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Се лажеа. Не бев ни терорист ни диверзант и не им се плашев.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Но, како и тогаш и сега, се лажеш себеси. Јасно ми е како ден.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Речи сега право, не сме во некој кијамет да се лажеме, што ќе сакаш, кардаш, да бидеш откога ќе се потурчиш?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
25. ГРЕОТА Е ДА ЛАЖЕШ, СРАМОТА Е ДА СЕ ЛАЖЕШ - таков грешник и бесрамник бидува артистот кога ќе игра ролја на некој гасподин важен кому што на овој свет сѐ му е и јасно и чисто...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Кај сила – нема правина! – Да се лажеме срамота е бегу – проговорија во еден глас попот и кефалијата – сто илјади аспри не само нашето село, ами цело Мариово сермија нема, не готови пари. Ами дајте мувлет?
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ерген и мома се лажат само преку „кодош": тој зема од едниот еден предмет, му го дава на другиот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Не, им рече. Се лажете. Моите очи се празни и матни.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Не, шумеше крвта. Се лажеш. Јас без темнина во тебе. Се притајував, демнев од заседа.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Се лажев. Во фоајето забележав дека на необичен начин ја држиш цигарата.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
По навика продолжуваш
да се преправаш
да глумиш жизнерадосност
да бегаш од себеси
„да не се досетат Власите“
си велиш, и тука
се лажеш:
никој не побегнал од себеси
- жив.
Очајот, и покрај сѐ
паѓа, како ноќ
полека, но сигурно.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
- Нацртај му и коска! – предлага Лидија. – Нека се лаже Фигаро. Зоки нацртува и коска.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Да се лажеме самите себе си, каква небулоза, каков кукавичлак!
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Несвесна пародија која го обесчестува човекот, лажат луѓе без чест, без лице, манипулатори, но тоа е морничава заблуда, стапица не за другите, туку за нив самите, порано или подоцна самите ќе се фатат, само што тогаш ќе почуствуваат гадење од самите себе, омразата уште повеќе ќе им расте, омраза кон сопствената мизерија која самите си ја плетат, како совршен простор за сопствените лажливи дела.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Се осмелувам да кажам дека е во прашање исконски, небаре библиски модел на среќно семејство.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Со долгите и исполнети молчења што поврзуваат посуштествено, неспоредливо побогато од сите зборови и декларации на овој свет.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Или се лажам и, додека заклучувам дека токму егзилот и емиграцијата се фактори што семејството Старова го направиле толку сплотено (заемно посветено, меѓусебно апсолутно верно...), наседнувам на доминантните протоемигрантски стереотипи и слепечки ја следам кривата трага?
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
ОСТОИЌ: Зошто се сомневате? КАЈМАКАМОТ: Јас не се сомневам, јас не верувам, јас знам. Наши сме, да не се лажеме.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
И ако мислите дека мене ми е пријатно што ме закачило јас да бидам тој – се лажете.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Што има да се лажеме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Еднаш други го лажат, друг пат самиот се лаже.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Останало човекот да се лаже.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мора да се лаже човекот со нешто. Инаку, како?!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И ги ливкаме коцките шеќер што ни ги дадоа за по пат, се лажеме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се лажам да не така побрзо ќе си го најдам детето, да си го приберам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Беше тоа љубов на прв поглед, ако не се лажам.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)