се (зам.) - навреди (гл.)

Откако ја изеде својата порција шпагети со сос од патлиџани, грашок и шампињони, од салветата што му беше приложена до чинијата направи десетина мали топки и со некаков ластик кој на кој знае кој начин се најде во близината, се обиде да го гаѓа својот пријател сликар, на што овој се навреди и побегна.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сепак, пред да заноќи се случи нешто чудно.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Мама Кристл смртно се навреди и рече: „Јас не знам откога тоа златото е отровно!?“, на што професор Џеф елаборираше: „Па така во една епизода од Д-р Хаус еден го труеја со злато“.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Арсо како да се навреди од неговата рамнодушност кон фотографијата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Мислам дека друго не ќе ве интересира.“ Не се навреди.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Немој да се навредиш, ибн Тајко“, потфрли најпосле претпазливо Марин Крусиќ, „ти, се разбира, не си ни најмалку виновен за тоа, но ние никогаш не би дозволиле да попаднеме под ропство како вас. Никогаш.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Не сакам да се навреди.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А таа дека е возрасна, мисли децата може да ги навредува и дека ним тоа ништо не им значи.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
— Сум чула нешто, велам, ама да не се навредиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Од вашата уста нема да се навредам, му велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Штом ќе си легне до зазорување ниту рофја не го разбудува - поначесто си помислува, ама не му кажува да не би домаќинот поинаку да ја разбере, па да се навреди или да ѝ се налути.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Што ме удираш? се навредив. - Ш-ш-п! ги собра тој очите.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Па, Кире, јас гледам пред мене дете... и немој да се навредиш.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А знаеш, дедо Пандо, тие цело време си мислеа дека ние таму, во државите, учиме.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Мечката силно се навредила, ја здоболел грдиот збор, па му рекла на човекот да ја удри со секирата по глава.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Ќе имав можност да викам, да плачам, дури и да се навредам, да им префрлам дека се бездушни, дека тепаат дете, дека тоа не е педагошки...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Еднаш го прашав: „А што ти значи тоа, Руски, да не се навреди ни козата, ни зајакот?“ „Ништо! Сосема ништо! Сум го слушнал некогаш од некого.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ах таа негова снисходливост. Најнапред и самиот ќе укори а потоа да не се навреди ни козата ни зајакот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога татко ми ќе дојдеше од пазар и нешто ќе ни купеше за јадење, некои слатки работи, јас не ги јадев, на мајка ми ќе ѝ ги дадев, а таа ќе ми речеше – ти касни, треба да растеш, а јас ќе се навредев.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Децата умираа од смеење, но Николче се навреди.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Само што ја отворив устата и почнав непристрасно да раскажувам, во очите на моите слушатели засветкаа толку весели искрички, што јас веднаш се навредив и смолкнав.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Зашто, штом само го пречекорите прагот и излезете надвор, тие во хор ќе ве прогласат за лажго. Заради вашата најчиста вистина.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)