Филмот открива една голема илузија на кружни движења и идеалистички желби, поттикнати и нерешливи од внатрешноста на набљудувачот, а сепак се негира додека ја навредува и умножува фрустрацијата на гледачот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Најсигурно од сѐ е да се сепарираат (split-ing) овие меѓусебно поврзани делови и да се потиснат, што посигурно, сите инфантилни нагони во случај да се премногу перверзни, да се изврши што порано разделувањето и потиснувањето итн, и да се негира постоењето на било која од тие операции, за на крај да се негира негацијата.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Со необичното редење на елементите се негира големата енергија на нивниот традиционален контекст, така што со помош на тие ослабувања уметникот добива слобода во своето оригинално изразување.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)