се (зам.) - подига (гл.)

Нашите противници велат оти сега не му било времето да се подигаат национални прашања во Македонија, кога е зборот за едно сносно постоење на сите народности.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Најнапред треба да се рече дека не е вистина тоа што го велат оти сега не му било времето да се подига прашањето за народноста на Македонците.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Се изжалува и се издавува во себе изговорливото свирење; завива кавалот, се потсмирува и заличува на шумолење на зрело пченично класје, се разбранува како немирен лет на сокол, се шири, ту паѓа, ту се подига, разбранува, согорува, истиснува солзи и незапирливо тече, лета кон домашните прагови, кон кратките љубовни мигови, топлите и незаборавни скришни бакнежи.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Градите му се подигаат високо и со мачнина се обидува да фати воздух.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Застана. Не мрда. Глави се подигаат над рововите. Исто и на противничката страна.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Така направија сите во селото. Сламените покриви на шталата најлесно се подигаа.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Потоа Едо – авторот верува дека Едо и саскаше да се пофали, но и затоа што авторот нему му ја влеа нужната доверба – на масата го распростре планот за куќата со дваесет и пет соби и дванаесет бањи што планираше да почне да ја гради наскоро на една рудина каде што се подигаше нова резиднцијална населба.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Глуждот ми се измолкнува од прстите, потоа телото се подига и јас те гледам оддоле, веќе преземена од ноќта, стануваш дел од неа, исчезнуваш . . . ***
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Се откинуваш од прегратката: - Морам да одам. Ќе ме бара. Но не се подигаш.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)