се (зам.) - помине (гл.)

Та сега нас ќе не сајдиса и помин со таква ќе се помине. Токо, ка да си правиме сеир со умот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се измешаа така и се разделија на групи и секоја група бодињаше по една уличка, за да се сретне со друга во друга та да нема каде да се поминат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Многумина се раѓаат, го минуваат животот на таа физичка и духовна граница, самата нивна делба како да е постојан курбан за да се помине, за конечно луѓето да разберат, да продолжат да живеат заедно. Зар тоа не е проклетство?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кое литературно братство на светот може да се пофали со вакво антикомунистичко педигре? Треба да се биде горд!
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Значи дури откако просторот беше прелиминарно посветен, можеше да се помине на светиот говор, возвишеното проповедање на „српскиот национален интерес“.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Се прескока преку сергиите за да може да се помине, да се направи пат.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Поубаво се поминува денот кога во секоја минута голташ по еден млаз светлина од ѕвездите на своето небо.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
И така не можеше да се помине крај неа од миризбите што шетаа низ целото маало, а да не се купи нешто.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Македонциве имаат утабано стаза по која мора да се помине за да после некоја година се допре благодетното и бериќетно небо...
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Стоиме на работ од една чистинка, а треба и таа да се помине, да се претрча.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Пат нигде не се гледа, од никаде не може да се помине.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Со изградувањето на куќата, се стесни патот и низ него не можеше да се помине со кола; луѓето ги запираа колите пред неговата куќа и оттука понатаму товарот мораа да го префрлуваат на добици или на раце; тоа им дојде до нос на луѓето и бараа сокакот да го рашират, односно Бандо да си ја потсобере куќата, да ја зделне до некаде.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Во тоа време Европа, ако знае дека се поминати шест или седум години откако Американецот Јозеф Хенри ги создал електромагнетите со голема сила (електричен мотор!), не знае дека во еден дел на Македонија мажите се впрегнуваат во рала и во двоколки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
По една година од париското издание на Мицкиевичевиот Пан Тадеуш и од Сонетниот венец на Словенецот Прешерн, Неофит Рилски ја создава првата бугарска граматика и ја објавува Јаков Грим својата Германска митологија.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Проклет да бидам, имало господ, во тоа темничиште и по тие скапани скали да се помине само со неколку полесни случаи - чело, нос, око, шината нога, о, тоа морало некој добар ангел тука по цела ноќ да бдеел.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Секој слободен миг да се помине на падините на Водно или Скопска Црна Гора - со пошумените терени претставуваат вистински бели дробови на градот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Можеби тоа е полесниот начин да се помине низ сенките од минатото.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А пред тоа, на лотарија извлекоа неколку луѓе, им дадоа средство за повраќање за да се исповратат на валјакот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Со тоа замачкано железо се помина по трупот, со музика на маршот на Бетовен отсвирена на синтисајзер.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)